Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cur igitur, cum de re conveniat, non malumus usitate loqui? Sit enim idem caecus, debilis. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Duo Reges: constructio interrete. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus.
Et quidem illud ipsum non nimium probo et tantum patior, philosophum loqui de cupiditatibus finiendis.
Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.

Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.

Bork

Nam de isto magna dissensio est.

Restinguet citius, si ardentem acceperit.
Et quod est munus, quod opus sapientiae?
Minime vero, inquit ille, consentit.

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est; Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Antiquorum autem sententiam Antiochus noster mihi videtur persequi diligentissime, quam eandem Aristoteli fuisse et Polemonis docet. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Deinde dolorem quem maximum? Erat enim Polemonis.

Non est igitur voluptas bonum.

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Minime vero istorum quidem, inquit. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit? Quae autem natura suae primae institutionis oblita est?

Bork: Vidit Homerus probari fabulam non posse, si cantiunculis tantus irretitus vir teneretur;
Equidem e Cn.: Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis?